Hep düşünmüşümdür neden bu kadar önyargılıyız diye. İnsanlar hemen her konuda olduğu gibi annelik konusunda da ön yargı ile yaklaşıyorlar hatta ön yargıdan öte yargılamaya geçiyor .. Hangi hakla ? Sana bu haddi kim veriyor? Özellikle yeni doğum yapan anneler birbirleriyle yarış halindeler? Peki ne için?
- Ben çalışan bir anneyim çalışmak da zorundayım ,çocuğumu evde bırakıyorum ve onunla gün boyu beraber olamıyorum diye kötü müyüm?
- Bebeğim için deli olan onu çok seven akrabaları ve en başta İstanbul'a gelemeyecek olan büyük anneanne ve büyük babaannesi için ; dedesi öyle büyük bir hevesle torununu götürmek istediği için ciğerim yana yana ; gözlerimden yaşlar süzüle süzüle gönderdiğim yavrumu 'aaaaaaaa nasıl gönderirsin ben asla göndermezdim diyerek' beni yermeye çalışan herhangi bir kişi iyi de ben miyim kötü olan ?.. İyi anne!! bil ki HADDİN değil benim anneliğimi yargılamak..
- Birkaç ayda bir e tekabül eden bir cumartesi yada bir pazar kahvaltısında kızımı evde bırakıp arkadaşlarım ile buluşup birkaç saat geçirince ' aaa ben çocuğumu almadan şurdan şuraya adımımı atmam her yere onu da götürüyoruz' diyen iyi anneye !! de haydi oradan diyorum..
- Yemeğini yemesi, uyku saatinde uyuması, yanlış olanı; henüz anlamasa da ki anlıyor da olabilir uyarmış olmak için sert davranmam kötü anneliğe sebep midir? Peki her dediği yapılan, her istediği olan bebek bir süre sonra sizce hangi durumda olur?
- Ya kocanın kalbini evlat için kırmak ne kadar iyi? Babaların anneler kadar ilgi ve alakalı olmasını beklemeyin ; bizler annelik iç güdüsü ile sevgiyi kat kat daha fazla gösterir ve uygularız. Babalar evlatlarını çok sevmelerine rağmen bizim kadar sevgisini belli edemiyor olabilirler bunun için onları suçlayamayız. Bizden örnek verecek olursak benim kızım babası için deliriyor; anne için değil baba için dikkatinizi çekerim; eee ben daha fazla ilgiliyim daha çok seviyorum du noldu.. Oluyor işte..
- Uyku gıdası çok önemli olmasından sebeptir, akşam 9 sonrası kati suretle dışarı çıkmayan ve kızını muhakkak bu saatte uyutma gayreti çabasında olan bana haydi bulun bir cevap .. Tabiki bulamazsınız.
Demek ki neymiş her anne kendinden sorumluymuş, kimse kimsenin evladına olan yaklaşımını yargılayamazmış. Büyüklere lafım sözüm yok, tecrübelerine hep saygım vardır ve muhakkak bir şekilde faydasını görmüşümdür. Ancak benim gibi yeni yetmelerin bana ahkam kesmelerine tahammül edemiyorum. Sanmıyorum ki benim kadar araştırma yapıp bu konuda aktif olsunlar, olabilirler de .. Herkesin doğrusu kendine yanlışı kendine.. c Hepimizin amacı evlatlarımızı topluma faydalı bir birey olarak yetiştirmek. Bu durumda önceliğimiz bu olmalı ve buna odaklanmalıyız. Haydi o zaman herkes kendi görevini yerine getirsin , hepimize kolay gelsin..
